pod redakcją Elizy Proszczuk i Ewy Chomickiej

Publikacja jest podsumowaniem wątków poruszanych podczas warsztatów Ślady siostrzeństwa (kuratorki: Eliza Proszczuk i Ewa Chomicka, 13–15 maja 2022) oraz wystawy Ślady siostrzeństwa (kuratorki: Eliza Proszczuk i Eulalia Domanowska, 16 sierpnia – 16 września 2022), które odbyły się w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Warsztaty i niniejsza publikacja zostały zrealizowane w ramach międzynarodowego projektu COST Traces as Research Agenda for Climate Change, Technology Studies, and Social Justice.  

W maju 2022 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie odbył się warsztat Ślady siostrzeństwa. To trzydniowe spotkanie rozpoczęło kilkuletni projekt dotyczący siostrzeństwa jako formy organizacji społecznej i szerzej – bycia w świecie. Jako kuratorki tej inicjatywy interesowały nas znaczenia tego pojęcia, formy ujawniania się i wypracowywania nowych praktyk zarówno w kontekście międzynarodowym, jak i w społecznościach lokalnych. Podczas warsztatów spotkały się perspektywy kobiet ze świata sztuki, kultury, aktywizmu, nauki. Zapoznawałyśmy się z różnorodnymi podejściami do siostrzeństwa i różnymi formami jego praktykowania – w codzienności, w praktyce artystycznej czy aktywistycznej, w badaniach społecznych. Próbowałyśmy uchwycić jego główne wartości, zastanawiałyśmy się nad nowymi formami solidarności oraz potencjałem siostrzeństwa jako modelu dla organizacji przyszłości.

Wystawa Ślady siostrzeństwa prezentowana w galerii Salon Akademii w Warszawie (16 sierpnia –16  września 2022) stanowiła rozwinięcie wątków zarysowanych podczas warsztatów. Medium wypowiedzi stała się tu sztuka tkaniny, stanowiąca jeden z wehikułów rozwoju myśli feministycznej. Ekspozycja obejmowała prace związane ze sztuką tkaniny współcześnie tworzących artystek i artystów, a także przykłady wykorzystywania tkaniny do tworzenia rzeźby, obiektu artystycznego, patchworku czy kolażu. Można było zobaczyć, jak kontynuują one bądź powracają do techniki tradycyjnie uznawanej za kobiecą w nowy sposób; nie tworzą prac dekoracyjnych i użytkowych, lecz współczesne obiekty sztuki zaangażowanej w opowiadanie o społeczeństwie, wspólnocie, naturze, kwestiach grup mniejszościowych itd.